Maandag 14 maart; ik ga achter mijn laptop met de blog aan de gang en Ronald bekijkt wat voor klus hij de komende week wil gaan oppakken. Die middag hebben we weer een afspraak met Heimo van Rainerbau om nog het één en ander door te nemen wat betreft de verbouwing. Hij begrijpt niet helemaal wat nu eigenlijk het probleem met de weg van de kerk is. We spreken af dat ik nog een keer naar Herr Moser loop om te vragen of hij hem kan spreken om opheldering te geven. Dus wéér op naar Herr Moser. De heren praten vrij lang met elkaar aan de telefoon. Ik geloof dat nu van alle kanten duidelijk is, hoe en in welke volgorde we de bouwvergunning kunnen gaan aanvragen. Dat hoop ik tenminste.
De volgende dag krijgen we bericht van Möbelix dat de keuken en het bed klaar staan. We reserveren een busje voor de volgende ochtend om de spullen op te halen.
Ik ga deze ochtend weer verder met de blog. ’s Middags trek ik mijn wandelschoenen aan en ga ik met Diedel een flink stuk lopen. Ronald pakt de mtb en gaat een stuk fietsen.
Foutje
Woensdag 16 maart; we vertrekken vroeg richting Villach. We hebben tot 12.00 uur de beschikking over het busje en moeten 2x heen- en weer rijden, inclusief laden en lossen. Een strakke planning maar om 11.55 uur rijden we het terrein van de Möbelix weer op. Als we ’s middags met het uitpakken van de keuken beginnen, komen we erachter dat het hout van de achterwand niet matcht met het hout van de kastjes en dat er geen vriesvakje in de koelkast zit. Oké, even diep in- en uitademen!!! Relax!!! Zennnnn!!! En tot 10 tellen!!!
We bellen met de verkoper die ons 8 weken geleden de keuken heeft verkocht. Hij haalt zijn tekeningen erbij en komt tot de conclusie dat hij een fout heeft gemaakt. Duizendmaal excuses, dit was hem in zijn hele loopbaan nog niet eerder overkomen. Alles kan worden omgeruild maar dan duurt het wel weer 8 weken voor we de keuken kunnen installeren. We vertellen hem dat we niet nog eens 8 weken willen wachten en gaan even denken in oplossingen. De volgende dag zullen we terug bellen.
Wat is hier gebeurd.
Wanneer we net aan de koffie zitten, komt er een mannetje op leeftijd met een wandelstok, over de weide achter ons huis, naar beneden ploeteren. Hij belt aan. Het is de buurman waar wij onze bron mee delen. Wij hebben gelijk door dat hij meer weet over de schade aan onze haag en het gras”.
In de week dat Iris bij ons was, kwamen we er op een ochtend achter dat de haag tussen onze huizen helemaal plat lag. Ook liepen er diepe sporen in het gras over de weide. We dachten dat er misschien een paar wilde zwijnen of herten aan het vechten waren geweest maar we hadden die nacht niks gehoord. En op de wildcamera’s waren geen actieve beelden te zien.
Goed, de buurman belt dus aan met de vraag of we schade hebben. We lopen met hem naar de haag en daar horen we van hem dat ze beangstigende momenten hebben meegemaakt. Hij wilde al eerder naar ons toekomen maar wij waren steeds niet thuis omdat wij die week met Iris aan het skiën waren.
Aan de rol
Nu blijkt dat we geen bezoek van zwijnen of vechtende herten hebben gehad maar dat onze bovenbuurman een grote dikke boom om heeft gezaagd. Toen ze de stam, van zo’n 40 cm dik en ca. 6 meter lang, in een ketting achter de tractor naar huis sleepten, gleed de boomstam uit de ketting en ging aan de rol.
De stam rolde richting het appartementenhuis, nam een iets andere koers richting ons Upje die achter de haag stond geparkeerd maar kwam gelukkig in de haag tot stilstand! Bijna was ons Upje zo plat als een dubje! Of als ie een iets andere koers had genomen dan was ie tegen ons huis of het appartementenhuis aangerold. Gelukkig is dat allemaal niet gebeurt en konden ze de boom weer omhoog slepen. Dat verklaarde waarom onze haag helemaal verbogen was en er diepe sporen in de weide liepen!
De beste man heeft moeite om op zijn benen te staan en hapt nog steeds naar adem. We vragen of hij zin in een kopje koffie heeft om even uit te rusten want wij zouden net aan de koffie gaan. Dat slaat hij niet af. De buurman kan aardig kletsen en voor we het weten zijn we 2 uren verder. We moeten echter nog wel beneden de keuken verder uitpakken en opruimen dus helpen we hem weer omhoog de weide op waar zijn tractor staat geparkeerd en tuft weer naar huis.
Telefoontjes afhandelen
Donderdag 17 maart; we schikken een regeling met de verkoper van Möbelix. We bellen hem op met het voorstel dat we alleen de kast waar de koelkast inkomt en de koelkast zelf opnieuw willen bestellen. Dan kunnen we in ieder geval verder met het installeren van de keuken en zodra de koelkast bezorgd wordt, kunnen we deze omruilen. Wel willen we 15% korting op onze andere keuken die we nog moeten uitzoeken. Hij gaat hiermee akkoord en verontschuldigt zich nogmaals.
Ook maken we een afspraak met de firma Seppele die de pelletkorrels levert. We zijn bijna door onze voorraad heen en het moet straks niet zo zijn dat we in de kou zitten. Over 2 weken kunnen ze langs komen om onze pelletruimte te vullen. Dit gebeurt met een grote vrachtwagen die vanaf de buitenkant de korrels naar binnen blaast.
Slaapkamer en woonkeuken
’s Avonds belt Jim (de Nederlander die in systeemplafonds handelt) dat hij de volgende dag langs kan komen om het plafond erin te hangen. Top! Dat zal ook gelijk heel anders lijken als de leidingen over het plafond weggewerkt zijn. Als het plafond erin zit, kunnen we met de vloer beginnen en kan het bed geplaatst worden.
De volgende dag gaan wij verder met het plaatsen van de keuken en komt Jim, zoals beloofd, het plafond installeren. Binnen een paar uurtjes is hij klaar en herkennen we ons plafond niet meer terug.
Zaterdag 19 maart; nu het plafond van de slaapkamer erin zit, gaan we met de vloer aan de gang. We verwachten half om half dat dit weer één grote struggle gaat worden omdat het dezelfde vloer als de woonkamer is. En daar hebben we aardig op zitten te zweten. Maar wonder boven wonder gaat het eigenlijk best goed en ligt ie er redelijk snel in. Oefening baart kunst!
Omdat de keuken ook zo goed als geïnstalleerd is, pakken we de slaapbank en de eethoek uit. We zijn wel benieuwd hoe alles bij elkaar staat en…. we zijn dik tevreden!
Zondag 20 maart zetten we de eettafel in elkaar. We hebben hetzelfde blad als ons aanrechtblad gekozen zodat het bij elkaar één geheel wordt. Daarna ga ik nog even met de blog aan de gang en ’s middags rijden we richting Patergassen naar Herman. Hij is door zijn enkel gegaan en ik zal hem even intapen. Daarna kijken we bij hem de Formule 1. We kunnen de zender, waar de formule op uitgezonden wordt, niet ontvangen en moeten nog, bij de Mediamarkt in Villach, een kaart voor in de tv halen.
Ontspanning en inspanning
Maandag 21 maart gaan Ronald en John samen skiën. Ik ben nog niet fit. Ik heb al een week een hardnekkig hoestje te pakken. Maar het is geen straf om samen met Saskia op het terras aan de piste in het zonnetje te zitten. Na het skiën komen de mannen erbij zitten en eten we met z’n viertjes een hapje op het terras.
’s Middags gaat Ronald met de plinten in de slaapkamer aan de gang. Het blijft een passen en meten met de scheve muren en vloeren. Ik kruip weer achter de laptop voor de blog. Het is leuk om alles vast te leggen maar er gaat best veel tijd inzitten. Een uurtje is zo voorbij. De volgende dag maakt Ronald de plinten af. Ook hier gaat veel tijd inzitten maar het komt er strak uit te zien.
70 meter snoeien
’s Middags krijgen we het op de heupen en gaan we ons wagen aan de haag van 70 meter lang die voor ons huis loopt. Deze is in de loop der tijd een beetje breed geworden en moet nodig worden gesnoeid. Het is een hele klus op de scheve helling. ’s Avonds hebben we dan ook het gevoel dat we zelf helemaal scheef op de voeten staan maar we hebben wel eer van ons werk. Nu hopen dat ie weer mooi vol in het blad komt.
Bijna af
Woensdag 23 maart; nu het plafond in de slaapkamer zit en de vloer en de plinten zijn gelegd, kunnen we het bed plaatsen. Omdat er een verhoging in de vloer zit, moet het bed aan het voeteneind worden opgehoogd. We halen bij de houtzagerij in Patergassen een houten balk die we zo onder het bed bewerken dat het lijkt of dit er zo onder hoort. Nu kunnen we ook de nachtkastjes naast het bed maken. En ja, de slaapkamer krijgt steeds meer vorm en komt er steeds knusser uit te zien. Op een paar kleine details na, is de slaapkamer zo goed als af. Er komt schot in.
De volgende dag gaan we naar de Mediamarkt in Villach om een t.v. voor het benedenappartement te kopen. Daarna rijden we door naar het Bauhaus. Ronald wil het gat, dat door de elektricien in het plafond is gezaagd voor het leggen van de leidingen, dichten en zelf gaan stuken. Met het kijken naar YouTube filmpjes en een beetje handigheid, gaat hij het gewoon proberen. We kopen de spullen die je voor het stuken nodig hebt en kopen spotjes die straks in het plafond in de hal moeten komen.
De hal
Vrijdagochtend beginnen we aan de spotjes. Het blijkt nog niet zo makkelijk om de elektriciteitsdraden door te trekken. We stuiten steeds tegen balken aan die tussen het plafond zitten. Na het nodige kunst- en vliegwerk krijgen we het uiteindelijk toch voor elkaar. Die dag brainstormen we over hoe we de hal zo praktisch mogelijk in kunnen delen.
We besluiten om van de ruimte naast de trap een kledingkast te maken met legplanken en een roede. Daarachter is dan nog genoeg ruimte voor koffers of tassen. Van de inham in de gang naast de slaapkamer maken we ook opbergruimte met legplanken. Aan de rechterkant van de woonkamer willen we een extra radiotor laten plaatsen en dan kan de kapstok aan de linkerkant, naast de voordeur. Ja, zo gaan we het doen! Komende maandag maar naar houtzagerij Seebacher in Himmelberg om het hout voor de gang op te halen.
De zaterdag en zondag besteden we weer aan de tuin. Ronald heeft een grastrimmer gekocht waar we het scheve gedeelte van de tuin mee kunnen maaien.
We snoeien de haag waar de boomstam tegenaan was gerold en verder genieten we dit weekend van het mooie weer. De korte broek kan aan! We trekken de wandelschoenen aan en gaan erop uit. Als we terugkomen, ploffen we neer in de tuinstoelen met een bakje koffie op het terras en genieten we van ons huidige leventje!
Op naar de houtzagerij
Maandag 28 maart rijden we naar houtzagerij Seebacher. We lopen het kantoor binnen met ons lijstje wat we nodig hebben. De man achter het bureau zegt ons dat we wel door mogen lopen naar de zagerij want we weten de weg. Als we het hout hebben, komen we maar om af te rekenen.
De man in de houtzagerij ziet ons, begint te lachen en zegt “ahhh, die Holländer”. Hij helpt ons verder, zaagt de houtdelen op maat en we laden de auto vol. Na afgerekend te hebben rijden we door naar Feldkirchen. Daar zit een Obi bouwmarkt en we zijn nu toch in de buurt. We willen beits halen om het balkon van het appartementenhuis op te knappen.
Het balkon
Zodra we thuis komen gaan we direct aan de slag. Hopelijk lukt het ons om het balkom vandaag en morgen een paar keer in de beits te zetten. Komende week wordt er weer sneeuw verwacht en het zou mooi zijn als het voor die tijd klaar is.
Als we dinsdag aan het eind van de ochtend het balkon 3x behandeld hebben, ziet het er weer als nieuw uit. Een heel verschil met hoe het was. We zijn net klaar als Heimo Rainer van Rainerbau langskomt met de uitgewerkte tekeningen voor de uitbouw. Hij moet nog een aantal puntjes op de i zetten en zal daarna de tekeningen naar de gemeente brengen voor goedkeuring.
Een vracht pellets
Woensdagochtend 30 maart belt Seppele dat ze eraan komen om de pellets te leveren. Even later rijdt de vrachtwagen de oprit op. Er wordt een grote buis vanaf de vrachtwagen aan de zijkant van ons huis gemonteerd en zo wordt er in no-time 8,4 kuub aan pelletkorrels in het pelletruim gestort. Prachtig om te zien hoe dat werkt! Zo moeten we weer even vooruit kunnen.
We bestellen kaarten via Kelag, de energieleverancier, voor de bouwbeurs voor aankomende zondag en we beginnen met de kledingkast van het benedenappartement. De volgende dag gaan we hiermee verder. Helaas is ook hier geen muur recht en gaat er wederom veel tijd zitten in het passen en meten.
Ronald maakt een afspraak met Klausner, de loodgieter, voor de verwarming die we in de hal willen hebben. Hij komt langs en zegt dat hij over 2 à 3 weken de tijd heeft om de verwarming te installeren.
De Stukadoor
Vrijdag 1 april; het gat in het plafond gaapt ons nog steeds aan. De benodigdheden voor het stuken hebben we in huis en met behulp van het YouTube filmpje van de Gamma gaat Ronald los. Wat is het toch heerlijk als je handen kunnen maken wat je ogen zien. Voor iemand die nog nooit gestuukt heeft, komt het er strak uit te zien.
De volgende dag gaat Ronald door met het stucwerk en begin ik met de wanden van de kast 2x in de lak te zetten, te schuren en af te lakken.
Morgen gaan we naar de bouwbeurs in Klagenfurt. We willen kijken naar solarsystemen en misschien doen we nog leuke ideetjes op!