Week 18: Afscheid en vooruitzicht
Maandag 2 mei brengen we Robin en Iris weer naar het vliegveld in Ljubljana. Wat hebben we mooie dagen met z’n vieren gehad. We nemen afscheid en stappen weer in de auto. Op de terugweg komen we langs Villach. We hadden badhanddoeken besteld bij Leiner, een luxe warenhuis in Villach en kunnen deze vandaag ophalen.
We gaan ook langs het Bauhaus voor beits om ons eigen balkon op te knappen. De geraniums staan al een tijdje te wachten tot ze aan het balkon mogen hangen maar dan willen we eerst ons balkon goed in de verf hebben.
Dinsdag 3 mei; deze dag besteden we aan het balkon. We gaan schuren en beitsen. Het balkon oogt gelijk weer een stuk frisser. De volgende dag zetten we de geraniums erin. Een echt Oostenrijks balkon! Nu moeten alleen de knoppen nog uitkomen.
Het appartement is zo goed als klaar voor de verhuur op de tegels van de badkamer na. Hier gaat Ronald de komende dagen mee aan de slag. Hij maakt eerst een mal om te kijken hoe de tegels het best gelegd kunnen worden. Daarna worden de tegels op maat geslepen, gelegd en gevoegd. Deze dagen ben ik druk bezig met onze aanmelding bij Booking.com.
Zondag’s maken Ronald, Diedel en ik een lange wandeling en ’s middags horen we dat mijn zus en mijn moeder een ticket hebben geboekt en een paar dagen deze kant opkomen. Wat ook weer een leuke verrassing! Een hele onderneming voor mijn moeder van 87 jaar maar natuurlijk vinden wij het ook geweldig dat ze dit nog kan doen.
Week 19: knopen doorhakken
Deze maandag hebben we met de aannemer afgesproken. Hij komt langs om de offerte van de muur te bespreken. We willen namelijk een vaste prijs hebben zodat, mochten we kunnen beginnen, we niet voor extra verrassingen komen te staan.
De volgende dag is Ronald jarig en komt “de Hollandse garde” het ’s avonds met ons vieren. Onze eerste verjaardag in Oostenrijk zonder de oranjekoek van bakkerij ”Het Haantje”. Onze Sneeker traditie is verruild voor de Oostenrijkse Apfelstrudel en ik moet zeggen, die is ook zeker niet verkeerd!
Woensdags zit ik weer achter de computer om de lijsten van Booking.com in te vullen en foto’s uit te zoeken. Ronald denkt over de indeling van de ruimtes in het appartementhuis na. We hebben de knoop doorgehakt. We gaan niet uitbouwen. Maar hoe creëren we goede ruimtes? Na veel scenario’s komen we uiteindelijk tot een oplossing. We draaien de woonruimtes om, het vroegere keukengedeelte wordt slaapkamer, de middelste kamer blijft slaapkamer en in het achterste gedeelte gaan we een muur slopen.
Zo creëren we een grote woonkamer met keuken, eethoek en zitgedeelte. Dit appartement heeft een lang balkon op het Zuiden dat vanuit de woonkamer en beide slaapkamers te betreden is. Daarnaast heeft dit appartement nog een balkon aan de Zuid-Westkant waar je ’s morgens in de schaduw kan zitten. ’s Avonds kan je op dit balkon heerlijk genieten van de avondzon.
Donderdag 12 mei stappen we op de fiets en rijden we naar Himmelberg naar de houthandel. Ronald wil zelf een picknicktafel maken maar we komen tot de conclusie dat we goedkoper een tafel kunnen kopen.
We vinden op internet een mooi robuust model met opklapbare banken. Top, die bestellen we! Blijft toch wel spannend of datgene wat je besteld hebt er in werkelijkheid ook zo uitziet.
Vrijdag de 13de; het zonnetje wisselt af met pittige buien. Vandaag gaan we naar Sankt Veit. We hebben gehoord dat daar een leuke antiekhandelaar zit die altijd op vrijdag open is. Misschien vinden we nog iets leuks voor in de appartementen. We hebben succes! Wat een heerlijk rommelhok. We scoren oude sneeuwschoenen uit grootmoeders tijd en oude skistokken. In Sneek hadden we al ouderwetse ski’s aan de wand hangen en hoe leuk is het om dit als decoratie aan de muur te hebben.
Zaterdag 14 mei; Het onkruid in de omheining is vandaag aan de beurt. Voorheen was deze wildernis de moestuin en de omheining diende ervoor om de groenten te beschermen tegen de hertjes die hier veel rondlopen. Ronald maakt een beginnetje om de aarde onkruidvrij te krijgen. Nu moet ik eerlijk bekennen dat we weinig verstand van moestuinen hebben maar we willen zeker een poging wagen.
Tot onze stomme verbazing zien we aardappelplantjes tevoorschijn komen. Ronald heeft laatst een paar oude aardappelen over het hek gegooid en die hebben aardig hun best gedaan om zich voort te planten, hahaha.
Zondag 15 mei; vandaag gaan we op de racefiets weg. Tijdens de verjaardag van Ronald is het plan ontstaan om op deze zondag een rondje rond de Ossiachersee te gaan fietsen. Vandaag is de weg helemaal afgezet voor autoverkeer en alleen open voor fietsers. We spreken om 10.00 uur bij ons beneden in het dorp af en fietsen met z’n drieën richting Villach. Daarna rijden we om de Ossiachersee en fietsen vervolgens terug om in Feld am See de rit af te sluiten met een drankje op het terras. Dit was echt een mooi tochtje en een hele goeie vervanger van ons rondje Sneekermeer. Alleen wel iets langer in afstand en uiteraard meer hoogtemeters ; )
Week 20: we staan op Booking.com
Deze week ga ik verder met de aanmeldlijsten van Booking.com. Pffff ik zal blij zijn als alle pagina’s zijn ingevuld. Ronald waagt zich nogmaals aan de moestuin. Ook beginnen we met het slopen van de muren in het appartementhuis. Vandaag krijgen we fotomateriaal van het VVV kantoor binnen wat we voor de website mogen gebruiken.
Naast Booking.com gaan we ons aanmelden bij “Nederlandstalige vakantieverblijven in Oostenrijk” Dit is een site waar men vakantiebestemmingen zoekt en waar je als verhuurder op mag reageren met een referentienummer en een link naar je website.
Hier moet wel een map voor worden aangelegd. Ik heb wat problemen met de aanmelding en besluit één van de oprichters op te bellen. Hij woont vlakbij ons en hij en zijn vrouw komen toevallig ook uit Friesland. We raken aan de praat en vervolgens spreken we voor de volgende dag af dat ze bij ons langskomen voor een kopje koffie.
Deze vrijdag word ik gebeld door Booking.com voor een facetime gesprek. Ze willen controleren of de foto’s die ik heb geplaatst, overeenkomen met de werkelijkheid. Na dit gesprek krijgen we officieel een plaatsing als nieuwkomer op de website en kan vanaf nu ook via Booking.com geboekt worden.
Zaterdags begint de dag niet super. Dikke donkere wolken trekken langs. Gelukkig klaart het ’s middags op en lopen we een rondje om de Falkertsee. Dit meertje ligt op een 20 minuten rijden bij ons vandaan en ligt hoog in de bergen bij de Heidi Alm. In de zomer is dit een leuk doe-park voor kinderen en in de winter is dit een klein skigebiedje.
Als we de berg oprijden zien we een gitzwarte lucht aankomen. Binnen een paar minuten barst het los. Als we boven aankomen houdt het op met regenen en kunnen we toch ons wandelingetje maken. We durven niet verder de bergen in te gaan want de lucht wordt wederom erg donker.
We zitten nog maar amper in de auto als we wolkbreuk nr.2 over ons heen krijgen. Tsjonge, wat kan het dán spoken! We rijden terug naar huis, waar het zonnetje schijnt. Zo te zien is hier geen druppel gevallen en kunnen we heerlijk in de tuin koffiedrinken.
We pakken de ligbedden uit die we voor de gasten, in de week dat Robin en Iris hier waren, hebben gekocht. Ook horen we dat we op de site staan van “Nederlandstalige vakantieverblijven in Oostenrijk” en krijgen direct veel response op onze map. Geweldig! Laat de boekingen maar komen! Ook plannen we voor zondag weer een ritje op de racefiets met onze Oostenrijkse fietsvrienden.
Zondagmorgen rijden we richting Patergassen waar we om 10.00 uur met Herman en Rick hebben afgesproken.
De warming-up en de eerste hoogtemeters hebben wij hiermee wel gehad. Vervolgens dalen we met z’n vieren af naar Himmelberg, rijden door langs de oever van de Ossiachersee, om vervolgens de geleidelijke klim terug naar Feld am See te fietsen. Daar hebben we onze pitstop op het terras van het sportrestaurant. We tanken bij en stappen weer op de fiets om het rondje af te maken. Mooi op tijd voor de Formule 1 en eerlijk met een bord pasta op schoot en de pootjes omhoog.
Week 21: familytime
Vandaag, maandag 23 mei, gaan we naar Villach om de laatste spulletjes voor ons appartement Sonnenblick te kopen en willen we de keuken voor het appartementhuis uitzoeken. Over de kleur en samenstelling zijn we het snel eens. We krijgen onze korting van de vorige keuken en over 13 weken wordt ie bij ons afgeleverd.
Daarna gaan we door naar de Mediamarkt. Daar kopen we een koffiezetapparaat voor het appartement. Een mooi handzaam apparaatje dat niet te veel ruimte op het aanrecht in beslag neemt.
Vervolgens brengen we nog een bezoekje aan het Bauhaus. Daar kopen we terrasstoelen en een parasol voor het appartement. Nu hebben we voor buiten alles compleet. Een terraszitje, ligstoelen, parasol en voordat we vanmorgen vertrokken, kwam de picknicktafel binnen. Én gelukkig ziet ie er net zo uit als op de site!
Dinsdags horen we dat mijn zus en zwager met de camper in de buurt zijn. Ze zijn van plan om voor mijn verjaardag een paar dagen bij ons langs te komen. Wat een verrassing! Dat wordt een gezellige drukte want bijna mijn hele familie over uit Nederland! Woensdags doen we alvast de verjaardag boodschappen zodat wij er klaar voor zijn.
Donderdag 26 mei; we zitten net aan de koffie als de bel gaat. We kijken door het raam en zien een camper staan. Mijn zus en zwager zijn gearriveerd. Nadat we elkaar even goed geknuffeld hebben en ze het uitzicht hebben bewonderd, gaan we aan de koffie. Na de koffie geven we een rondleiding. En we voelen ons best wel trots als ze zeggen dat het er in het echt nóg mooier uitziet dan op de foto’s.
’s Middags lopen we met z’n vieren en Diedel een rondje om de Falkertsee en gaan nog een stukje de bergen in. Even met de voeten in de sneeuw!
Vrijdagochtend staan wij (Ronald, Diedel en ik) om 05.45 uur op om richting het vliegveld te rijden. Om 08.15 uur landen mijn zus en moeder in Ljubljana. De rit terug naar huis gaat voorspoedig. Om 10.00 uur zitten we met z’n allen, in het zonnetje, in de tuin aan de koffie. Dit voelt heel bijzonder!
’s Middags ga ik met mijn zussen en zwager een stuk wandelen om de Afritzersee.
Mijn moeder rust even uit van de reis. Ronald blijft ook thuis om mijn moeder niet alleen te laten. Aan het eind van de middag zitten we weer met z’n allen in de tuin te genieten met elkaar van de zon. Wat een prachtige dag!
Zaterdag 28 mei; Yeaahh, ik ben jarig en we vieren het met een heerlijke Apfelstrudel mit Staubzucker. Voor de eerste keer niet met de traditionele oranjekoek van bakkerij Het Haantje. Nou, ik moet zeggen, hier kunnen we ook wel aan wennen hoor!
Omdat de gondels draaien voor het nieuwe zomerseizoen besluiten we om met z’n allen naar Sankt Oswald te rijden. Daar pakken we de gondel omhoog. Ik ga met mijn moeder in het restaurant zitten en de rest van de familie loopt even een rondje om het meertje.
Daarna lunchen we met z’n allen boven op de berg. Voor de avond hebben we een tafeltje besproken in restaurant Stüberl in Bad Kleinkirchheim. We hebben mijn verjaardag waardig gevierd. Ik zal deze niet snel vergeten!
De volgende dag nemen we na de koffie afscheid van mijn zus en zwager. Het weer werkt vandaag niet echt mee want het regent. Jammer want we willen niet de hele dag wat binnen zitten. Daarom pakken we de auto en rijden richting de Turracher Höhe. Dit is een skigebied waar wij deze winter ook veel hebben geskied. De weg ernaartoe is erg mooi. We beginnen onze rit in de regen maar als we boven komen is de regen in sneeuw veranderd. Onvoorstelbaar, 29 mei en alles is weer wit!
Week 22: een snel weerzien
De zon schijnt zodat we buiten koffie kunnen drinken. Omdat het vandaag de laatste dag is dat mijn moeder en zus hier zijn, en het weer meewerkt, besluiten we een rondvaart te maken. Daarvoor rijden we naar de Milstättersee. We gaan voor de panoramatocht van 1,5 uur en kunnen prima op het bovendek van het meer genieten. Een leuk uitje. Ook voor gezinnen met kinderen. Dit kunnen we onze toekomstige gasten ook zeer zeker aanbevelen. We sluiten ons tochtje af met een terrasje aan de Milstättersee en voor de avond hebben we een tafeltje gereserveerd bij de pizzeria in Bad Kleinkirchheim. Dit was weer een dag met een gouden randje!
Dinsdagochtend 31 mei; vandaag brengen we mijn zus en mijn moeder vroeg naar het vliegveld in Ljubljana. Vervolgens rijden we terug naar huis en kunnen we terugkijken op een paar geweldige dagen met de familie.
We hebben afscheid genomen, in de veronderstelling dat we elkaar voorlopig niet meer zien. Puur door onze berichtjes op Facebook, Instragram en de blog, komen de eerste boekingen binnen. Hierdoor wordt het voor ons natuurlijk moeilijker om spontaan naar Nederland te rijden.
De website is echter nog niet klaar. Daarom wordt het tijd om ons hier nu op te gaan focussen. Zo hebben we nog een aantal zaken die in Nederland geregeld moeten worden. Dus is het misschien verstandig om die nu op te pakken, nu we nog geen gasten hebben.
We besluiten om donderdag naar Nederland te rijden. Daardoor zien we de familie toch eerder dan we aanvankelijk hadden gedacht. Voor de website maken we een afspraak met Jeroen van Deen Design om het één en ander te bespreken. We zetten onze abonnementen om van de mobiele telefoons en slaan een voorraadje etenswaren in. Drop, winegums, hagelslag, pindakaas, appelstroop en stampotkruiden zijn in Oostenrijk niet te krijgen en voor ons Nederlanders echt onmisbaar!
Ook laten we de Tiguan beletteren door Ed Noorman van Line by Line. Hij heeft onze Up ook geletterd. We kiezen voor iets kleinere stickers maar groot genoeg om op te vallen.
Week 23
We genieten van deze dagen in Sneek. Vreemd gevoel hoor, het voelt heel vetrouwd om hier rond te lopen maar boven op de berg voelen we ons ook heel erg thuis.
Donderdagochtend 9 juni, rijden we om 06.00 uur richting Sankt Peter. Het is erg druk op de Deutsche Autobahn maar om 19.00 uur rijden we onze berg weer op. We zijn weer thuis!
De komende weken gaan we ons oriënteren op het appartementenhuis. Vanaf nu krijgt dit appartement de naam “Nocky Mountains Lodge”. Aangezien we al heel wat aanvragen hebben gekregen van mensen die graag hun hond mee willen op vakantie, hebben we besloten om in de Nocky Lodge wél honden toe te laten.
En….
Binnenkort komen de échte eerste gasten!